به قلم مدیر سایت
امروزه تقید به آداب دینی زرتشتی، تقریبا منحصر در برخی سالمندان زرتشتی شده است و اکثریت نزدیک به همه ی زرتشتی ها تنها عنوان «زرتشتی» را دارند بدون پایبندی به دستورات آن.
رئیس انجمن موبدان تهران دکتر اردشیر خورشیدیان در خرداد 1389 طی سخنانی چنین گفته است:
«باید بپذیریم که ما زرتشتیان امروزی به اندازه ی پدران و مادران مان، به بنیادهای باوری دین زرتشتی باورمند نیستیم…
بسیاری از کارهایی که تا پنجاه سال پیش، هیچ پیرو دین زرتشتی حاضر به انجام آن نبود، در حال رشد و گسترش است. بیشتر ارزش های فرهنگی دیروز، امروزه کم ارزش و حتا ضد ارزش شناخته می شوند. شرکت در مراسم مذهبی و گاهان بارها و داد و دهش و اشوداد و نهادک (وقف) و… بسیار کمرنگ شده است و برعکس فرهنگ ناراستی و دروغ و تزویر و ریا…» (دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص 164)

همچنین دکتر خورشیدیان می گوید:
«شوربختانه امروزه شاهد هستیم که (فرهنگ زرتشتی) حتی در ایران که سرزمین مادری اشوزرتشت و همه زرتشتیان جهان می باشد، در اثر کم توجهی و سستی، در حال فروریزی شدید می باشد. دیگر جوانان، مانند دوران کودکی ما، به دین و فرهنگ خود توجه کافی ندارند و در آموزش دینی و پرورش وجدان خویش، آن جور که شایسته یک زرتشتی پاک نهاد است، نمی کوشند.
بسیاری از «ارزش های» دینی و فرهنگی زرتشتی، مانند نیک منشی و راستی، غیرت دینی و همت هم اندیشی و کوشش همازوری و باورهای پهلوانی در تمام زمینه ها، «کم ارزش» شناخته می شود و رو به سستی می رود و فساد مادی و مینوی در حال افزایش است.» (دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص 216)

دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص 164

دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص 216